“Ik vertrouw je meester!” Brandon gaat, met z’n rug naar me toe, voor mij staan op het zandgedeelte van het plein. En hij laat zich achterover vallen.
Met m’n handen tegen z’n schouderbladen laat ik hem zachtjes zakken en zet hem weer overeind.
Binnen enkele ogenblikken staan er vijf jongens bij, die ook allemaal ‘het vertrouwen’ willen.
Milo (“Ik ben nergens bang voor”) laat zich makkelijk achterover vallen en pas vlakbij de grond houd ik hem tegen. Lefgozer. Domien is vrij zwaar en ik kan ondertussen m’n squats oefenen. M’n oude rug moet ik een beetje ontzien.
Het enthousiasme is groot bij de jongens.
Bij Robin (8) duurt het vertrouwen wat langer. Elke keer kijkt hij over z’n schouder of ik hem wel vang. Wanneer hij valt, zet hij meteen een voetje naar achteren.
“Wacht maar, ” zeg ik en leg m’n handen tegen z’n schouderbladen. “Laat je nu maar rustig zakken.” En hij doet het.
“Kijk Robin, nu zijn m’n handen tien centimeter achter je; laat je maar vallen.” En hij doet het weer.
“Kijk nu maar naar de boom vóór ons. Ik sta achter je. Voeten laten staan. Laat je maar vallen.”
En daar gaat ie. Hij laat zich vallen. Ik vang hem op.
Nog meer dan trots, zie ik vooral dankbaarheid in z’n blik.
Na schooltijd bespreek ik de dag met Robin en z’n vader en deze zegt: “Vertrouw je mij ook?”
En ja hoor, dat zat allang goed tussen die twee. Robin laat zich vallen en papa vangt.
Veel van onze leerlingen zijn het basisvertrouwen verloren. Soms ligt herstel letterlijk in je handen.
…
Door Bart Heeling. Foto: eigen foto.
Bart Heeling is leerkracht op De Aventurijn Renn4, een school voor speciaal onderwijs. Hij geeft les aan kinderen met ernstige gedragsproblemen en/ of psychiatrische problematiek. Volgens Bart hebben mensen vaak nog een verkeerd beeld van het speciaal onderwijs. Hij deelt daarom zijn belevenissen in de column ‘Gewoon Speciaal’ en op LinkedIn. Eerder verscheen zijn bundel ‘Gewoon Speciaal’.